Jednym z pierwszych „stopni” kariery kierowcy wyścigowego są zwykle wyścigi gokartów. Jednak zawody te rzadko goszczą w naszych mediach, w związku z tym są mniej znane. A jest to sport dość ciekawy i dostępny nawet przy małym budżecie. Budowa gokarta jest na tyle nieskomplikowana, że do rekreacyjnej jazdy można go wykonać samemu. W tym artykule przybliżymy nieco sam karting jak i budowę gokarta.
Pierwsze zawody kartingowe zostały rozegrane około 1960 roku. Od tego czasu sport ten przeszedł sporą ewolucję, a niektóre gokarty potrafią rozpędzić się do 250 km/h przyspieszając od 0-100 km/h w czasie poniżej 3 sekund. Te osiągi pozwalają im na niektórych torach osiągać czasy okrążeń zbliżone już do „poważnych” bolidów Formuły 3. Ale akurat ten akapit zupełnie mija się z ideą kartingu, ponieważ...
Karting jest uznawany za sport dla dzieci i młodzieży. I faktycznie – najczęściej zawodnicy należą do tych grup wiekowych. W najmniejszej klasie mogą się ścigać już zawodnicy w wieku 6 lat. Jest to bardzo pozytywna tendencja, gdyż dzięki uczestnictwu w zawodach kartingowych młodzi kierowcy uczą się poprawnych zachowań za kierownicą. Oczywiście jazda gokartem różni się nieco od jazdy samochodem osobowym, jednak podstawowe zasady pozostają zachowane.
Podane wyżej osiągi gokarta, zwłaszcza jego prędkość maksymalna, nie ma praktycznego znaczenia, gdyż tory kartingowe są zazwyczaj kręte, co powoduje, że największe znaczenie ma postawa i umiejętności kierowcy – w drugiej zaś kolejności osiągi pojazdu.
Zresztą najczęściej używane gokarty mają dużo mniejsze moce i osiągają dużo mniejsze prędkości. Dzięki temu sport kartingowy jest stosunkowo bezpieczny i dobrze służy do doskonalenia umiejętności zarówno wyścigowych jak i umiejętności prawidłowego reagowania na zachowania pojazdu.
PierwszeGłówną częścią każdego gokarta jest rurowa rama. Rama ta musi posiadać odpowiednią sztywność, a jednocześnie, jako że gokart nie posiada zawieszenia, być odpowiednio elastyczna. W zależności od klasy gokarta wymagana jest taka budowa ramy, aby zapewnić ochronę kierowcy w razie wywrotki.
Ważnym elementem karta jest fotel kierowcy. W związku z brakiem zawieszenia to ten element w największym stopniu decyduje o komforcie kierowcy.
Gokart posiada hamulce tarczowe przy kołach tylnej osi. Ich montaż w przednich kołach jest oczywiście możliwy (i coraz popularniejszy) – jednak niektóre klasy gokartów nie dopuszczają takiego rozwiązania.
Sercem układu napędowego gokarta jest oczywiście silnik. Stosowane są silniki dwusuwowe lub czterosuwowe. Często stosowane są silniki motocyklowe, jednak istnieją specjalne wersje silników produkowane dla gokartów. Silniki gokartów osiągają moce od kilku do nawet 90 KM.
Układ przeniesienia napędu gokarta jest bardzo prosty. Silnik z napędzaną tylną osią jest połączony za pomocą łańcucha a regulację przełożenia uzyskuje się poprzez zmianę średnic kół zębatych osadzonych na wale silnika i osi napędzanej. W pierwszych gokartach nie stosowano sprzęgła. Obecnie gokarty (zwłaszcza wyższych klas) najczęściej posiadają nie tylko sprzęgło, ale i skrzynię biegów. Zastosowany sposób przeniesienia napędu i brak w nim mechanizmu różnicowego powoduje, że gokart bardzo chętnie wchodzi w poślizg, co zwiększa widowiskowość tego sportu.
Bardzo duże znaczenie mają opony. W przypadku gokartów istnieje kilka rodzajów opon, których używa się w zależności od rodzaju i stanu nawierzchni. Od opon kartingowych wymagana jest duża przyczepność powoduje, że jest to element, który szybko się zużywa.
Gokart jest bardzo lekki – jego waga bez kierowcy wynosi zwykle około 80 kg. Skutkuje to bardzo dużym współczynnikiem mocy na kg wagi, a to z kolei świetnymi osiągami, mimo nie największych silników.